Kelvin-golven die vastzitten aan de kust zijn belangrijke processen die bijdragen aan variabiliteit in de hoogte van het zeeoppervlak en de temperatuur nabij de kust. Veldstudies hebben grote temperatuurschommelingen gemeten, die voornamelijk bestaan ​​uit laagfrequente interne Kelvin-golven, meestal uit een semi-dagelijkse getijdenperiode op het continentaal plat op het grote barrièrerif ( Wolanski, 1983). Omdat ze in evenwicht worden gehouden door Coriolis, blijven ze op het noordelijk halfrond redelijk stabiel als ze zich naar het noorden voortplanten als de kust aan de rechterkant is, of naar het zuiden als de kust aan de linkerkant is.

Mijn vraag is deze: zijn Kelvin-golven belangrijk bij het bepalen van de oppervlaktetemperatuurvariaties van regio's die zich bijvoorbeeld aan de westkant van berghellingen zoals de Andes of Rockies bevinden?

Het is vrij duidelijk dat Kelvin-golven en de bijbehorende opwelling een cruciale rol spelen bij het introduceren van voedingsstoffen, larven en andere componenten in de kustgebieden van de oceaan (relatief koud water). Het verband tussen de variatie in oppervlaktetemperatuur in de kustwateren en de temperatuur in de door u genoemde regio's ten westen van de bergketens is echter niet zo duidelijk.

Een ding dat kan gebeuren, is dat, omdat opwelling wordt geassocieerd met relatief koel water dat vanuit de diepe afgrond naar de kust wordt geleid, de kustlaag veel vocht zal bevatten. Terwijl de met vocht beladen lucht een kustgebergte doorkruist, zal deze stijgen als gevolg van orografische lift en adiabatisch afkoelen, waardoor de relatieve vochtigheid tot 100% stijgt, wat resulteert in regen. Dus de kustzijde is koel en nat, terwijl het aan de andere kant van de kuststrook veel warmer en droger zal zijn.

Wolanski, E., en G. L. Pickard. " Upwelling door interne getijden en Kelvin-golven bij de onderbreking van het continentaal plat op het Great Barrier Reef." Marine and Freshwater Research 34.1 (1983): 65-80.